Główne treści Orędzi

Miłość Boga do człowieka, wierna i nieustannie wzywająca do porzucenia krętych dróg, do powrotu do Domu Ojca, który czeka i dla każdego ma przygotowane miejsce.

Najważniejszym tematem "Prawdziwego Życia w Bogu" jest ukazywanie niepojętej dla nas miłości Boga. Orędzia dane Vassuli można by nazwać Hymnem Miłości, wyznaniem tej miłości przez Boga człowiekowi, każdemu z nas. Ten Nowy Kantyk Miłości - jak nazywa go sam Jezus - skierowany jest do każdego Czytelnika, ponieważ Jego Autor prosi, aby w miejsce imienia Vassuli każdy wstawił swoje własne imię. Może warto to uczynić szczególnie przy lekturze poniższych orędzi. "Prawdziwe Życie w Bogu" to nic innego jak - na tysiącach zapisanych już stron - powtarzane na różne sposoby zdanie z Pierwszego Listu św. Jana (4,8): "Bóg jest miłością".

Pisma przekazane nam przez Vassulę to nie tylko wyznanie człowiekowi Bożej miłości, lecz również krzyk zranionego i ciągle odpychanego przez ludzkość Serca Bożego. Miłość nie jest kochana.

Duch Święty, jego rola w życiu Kościoła, w odnawianiu świata | Zapowiedź drugiej Pięćdziesiątnicy i powrotu Chrystusa

Ojciec Michael O'Carroll, kierownik duchowy Vassuli Ryden, omawiając w swych książkach treść orędzi "Prawdziwe Życie w Bogu", napisał, iż nikt - poza Papieżem Janem Pawłem II - nie pisze obecnie tyle i tak pięknie o Duchu Świętym, co Vassula.

Pismo Święte zapowiada wielokrotnie Jego wylanie. I tak w Księdze proroka Joela (3,1-4,2) czytamy: "I wyleję potem Ducha mego na wszelkie ciało, a synowie wasi i córki wasze prorokować będą, starcy wasi będą śnili, a młodzieńcy wasi będą mieli widzenia. Nawet na niewolników i niewolnice wyleję Ducha mego w owych dniach. I uczynię znaki na niebie i na ziemi: krew i ogień, i słupy dymne. Słońce zmieni się w ciemność, a księżyc w krew, gdy przyjdzie dzień Pański, dzień wielki i straszny. Każdy jednak, który wezwie imienia Pańskiego, będzie zbawiony, bo na górze Syjon i w Jeruzalem będzie wybawienie, jak przepowiedział Pan, i wśród ocalałych będą ci, których wezwał Pan.

Dwa Serca Jezusa i Maryi, podkreślenie głębokiej miłości Zbawiciela i Jego Matki oraz zachęta do pełnego poświęcenia się Im, w czym jest ocalenie dla naszej epoki.

Częsty w orędziach spisanych przez Vassulę opis tragicznej sytuacji świata i Kościoła daleki jest od pesymizmu. Orędzia te głoszą bowiem końcowe i bardzo już bliskie zwycięstwo Dwóch Serc: Najświętszego Serca Jezusa i Niepokalanego Serca Maryi. To Ich zwycięstwo ostateczne i bliskie jest jednym z głównych motywów przewijających się w wielu orędziach "Prawdziwego Życia w Bogu". Dwa Serca na koniec zatryumfują nad złem. Obecnie - jak dwie gałązki oliwne lub dwa świeczniki z Księgi proroka Zachariasza, jak dwaj świadkowie z Apokalipsy - przebiegają One całą ziemię, trudząc się dla naszego zbawienia, budząc sumienia na czas ostatecznej i decydującej walki...

Prorok Zachariasz napisał (Za 4,12-14): "Co oznaczają te dwie gałązki oliwne, z których złotymi rurkami płynie złota oliwa? Nie wiesz - odpowiedział mi - co one oznaczają? Odrzekłem: Nie, panie mój! I wyjaśnił: To są dwaj pomazańcy, którzy stoją przed Panem całego świata."

Problem końca czasów | Przygotowanie na przyjęcie Nowych Niebios i Nowej Ziemi | Zapowiedź oczyszczenia

W orędziach spisanych przez Vassulę powtarza się zapewnienie, że koniec czasów jest już bardzo bliski. Mamy się przygoto­wywać na duchowe oczyszczenie, które dotknie każdego człowieka żyjącego na ziemi, na przyjście Chrystusa oraz na przyjęcie Nowych Niebios i Nowej Ziemi. Wiele osób zastanawia się, jak należy rozumieć zapowiedź zbliżania się końca czasów?

Jak to wyjaśnia Vassula, zbliżający się koniec czasów nie jest końcem świata, lecz końcem pewnej epoki. Niektórzy mówią, że każdy kończący się wiek sprzyja rozważaniom eschatologicznym i że tak się dzieje również pod koniec XX wieku. Możliwe. Zastanawia jednak postawa papieża Jana Pawła II, który ustawicznie powracał do Wielkiego Jubileuszu roku 2000. On także wiązał wielkie nadzieje z nadejściem roku 2000, prowadząc cały Kościół ku uroczystemu świętowaniu tego wydarzenia, wołając o wyznanie win, pokutę oraz o zjednoczenie się Kościołów chrześcijańskich. W tym właśnie celu wydał List Apostolski TERTIO MILLENNIO ADVENIENTE.

Zapowiedziom, które odkrywamy w „Prawdziwym Życiu w Bogu”, wtórują i inni współcześni prorocy: ks. Gobbi, dzieci z Garabandal... Założycielowi Kapłańskiego Ruchu Maryjnego, Matka Boża powiedziała, budząc w sercach nadzieję: «Potwierdzam ci, że poprzez wielki jubileusz roku 2000 nadejdzie tryumf Mego Niepokalanego Serca, który przepowiedziałam wam w Fatimie. Nastąpi on równocześnie z powrotem Jezusa w chwale dla ustanowienia Jego królestwa na świecie. I tak ujrzycie wreszcie na własne oczy nowe niebiosa i nową ziemię.”

Odstępstwo | Zdrada najważniejszych wartości | Wezwanie do nawrócenia

W orędziach „Prawdziwe Życie w Bogu” często dokonywana jest analiza sytuacji świata i Kościoła. Ukazują one bunt i odstępstwo ogarniające całą ziemię. Polega ono na odchodzeniu od prawdziwej wiary, na porzucaniu Prawdy i Bożego Prawa. Człowiek buntuje się przeciwko Bogu i Jego woli, nie chce już trwać w łączności ze swoim Stwórcą i Zbawicielem. Obecną sytuację zapowiedziało już Pismo Święte, mówiąc o buncie, odstępstwie i ohydzie spustoszenia. Aktualny stan świata wymaga uleczenia przez Boga. Choroba świata wzywa pomocy jedynego Lekarza, którym jest Bóg. Zepsucie świata nie tylko przyzywa Boga na pomoc, lecz jest również znakiem bliskiego przyjścia Syna Człowieczego pełnego miłości Lekarza, przychodzącego nie do zdrowych, lecz do tych, którzy źle się mają (por. Mt 9,12).

O tej duchowej „chorobie” świata, będącej równocześnie znakiem przyjścia Jezusa Chrystusa mówi Pismo Święte (Mt 24,10-12): «Wówczas wielu zachwieje się w wierze; będą się wzajemnie wydawać i jedni drugich nienawidzić. Powstanie wielu fałszywych proroków i wielu w błąd wprowadzą; a ponieważ wzmoże się nieprawość, oziębnie miłość wielu.»

Jedność Kościoła

Kolejnym ważnym tematem orędzi „Prawdziwe Ży­cie w Bogu” jest problem powrotu do jedności wszy­s­tkich chrze­ś­cijan. Bóg ukazuje Vassuli trzy Koś­cioły (ka­tolicki, pra­wo­sławny, pro­te­stancki) jako trzy żelaz­ne pręty, które On będzie musiał stopić Swo­im Og­niem, aby się ugięły i po­łączyły w miłości i pokorze, w uznaniu jednej Prawdy i jednego Pas­te­rza. Vassula niestrudzenie przypomina o głębokim pra­g­nieniu prze­pełniającym Najświętsze Serce Boga: «aby wszy­s­cy byli jed­no...» Wołanie to rozległo się w mo­d­li­twie Jezusa u progu Jego Odku­pieńczej mę­ki.

W orędziach otrzymy­wanych przez Vassulę – o­so­bę pra­wo­sławną – zdumiewa przede wszystkich głoszenie jedności całego Kościoła pod przewod­ni­c­twem Pa­pie­ża, Wikariusza Chrystusa i przewodnika ca­łego ludu Bo­żego. Vassula ma się stać wzorem autentycznej jedności: chociaż nadal należy do Kościoła prawosławnego, jed­nak szczerze wy­znaje całą prawdę głoszoną przez Koś­ciół katolicki, nawet prymat Papieża. Nie rezygnując z wartościowych modlitw istniejących w Prawosławiu, np. z prawosławnego różańca zwanego Modlitwą Chry­­s­­tusa, odmawia Różaniec katolicki, odprawia Drogę Krzy­żową, czci Serce Jezusa. Nie rezygnuje zatem z ża­dnego dobra, które dzięki działaniu Ducha Świętego przetrwało zarówno w Ko­ściele katolickim jak i w jej Ko­ściele prawosławnym.

Ostrzeżenie przed zdradą Papieża | Wezwanie do wierności mu

Z tematem jedności wiąże się w orędziach ściśle problem do­chowania wierności Papie­żo­wi, jego na­u­cza­niu i jego prze­wodnic­twu. Teksty „Prawdzi­we­go Ży­cia w Bogu” przeniknięte są najważ­niej­szymi ak­cen­tami papieskiego nauczania i są zgo­d­ne z nim w naj­drobniejszych szczegółach. Wskazywanie przez Vassu­lę na Jana Pawła II jako na nie­za­wodnego przewodnika jest przej­mujące, ponieważ wychodzi spod pióra i z ust osoby prawosław­nej, pierwszej, która po upływie pra­wie 1000 lat upomina się o prymat katolickiego Papie­ża w całym chrześcijańskim świecie.

Wezwanie to jest tym bardziej naglące, że łączy się z nim ostrzeżenie przed dokonującą się zdradą Papieża i naj­waż­niej­szych wartości. Sam Papież działa coraz szy­bciej, jakby się śpie­szył. Dzięki swemu nadludz­kiemu wprost wysiłkowi twórczemu prze­kazał nam na nowo pełnię Chrystusowej Pra­wdy, przecho­wywanej od wieków w Kościele kato­li­c­kim. Napisane przez Pa­pie­ża doku­menty są jakby tes­tamentem dla tegoż Koś­cioła na czas odstę­p­stwa, odchodzenia od odwiecznych wartości. Cała nauka Kościoła zawiera się prze­de wszy­stkim w nowym Ka­te­chizmie Kościoła Katolic­kiego oraz w ency­k­likach Jana Pawła II.

Zapowiedź nawrócenia Rosji

Rosja przedstawiona jest w orędziach jako martwa siostra Vassuli. Nazwana została jej siostrą, ponieważ tak jak i ona jest prawosławna. Pan wlewa jednak w serce Vassuli nadzieję, iż ta, która odeszła od Niego – odrzucając wiarę i postępowanie zgodne z Bożym prawem – powróci i uwielbi Boga, stając się duchowym wzorem dla innych narodów.

Kluczową rolę Rosji ukazywała już Matka Boża objawiając się w Fatimie w 1917 roku. Od ofiarowania bowiem Rosji Jej Niepokalanemu Sercu i od jej nawrócenia w dużym stopniu uzależnione były losy całego świata: pokój lub rozszerzenie się błędów i prześladowania Kościoła.

«Kiedy ujrzycie noc oświetloną przez nieznane światło, wiedzcie, że to jest wielki znak, który wam Bóg daje, że ukarze świat za jego zbrodnie przez wojnę, głód i prześladowania Kościoła i Ojca świętego. Żeby temu zapobiec, przyjdę, by żądać poświęcenia Rosji memu Niepokalanemu Sercu i ofiarowania Komunii św. w pierwsze soboty na zadośćuczynienie. Jeżeli ludzie me życzenia spełnią, Rosja się nawróci i zapanuje pokój, jeżeli nie, Rosja rozszerzy swoje błędne nauki po świecie wywołując wojny i prześladowania Kościoła. Sprawiedliwi będą męczeni, Ojciec święty będzie bardzo cierpieć, wiele narodów zostanie zniszczonych, na koniec zatriumfuje moje Niepokalane Serce. Ojciec święty poświęci mi Rosję, która się nawróci, a dla świata nastanie okres pokoju.»