Zapowiedź nawrócenia Rosji

Rosja przedstawiona jest w orędziach jako martwa siostra Vassuli. Nazwana została jej siostrą, ponieważ tak jak i ona jest prawosławna. Pan wlewa jednak w serce Vassuli nadzieję, iż ta, która odeszła od Niego – odrzucając wiarę i postępowanie zgodne z Bożym prawem – powróci i uwielbi Boga, stając się duchowym wzorem dla innych narodów.

Kluczową rolę Rosji ukazywała już Matka Boża objawiając się w Fatimie w 1917 roku. Od ofiarowania bowiem Rosji Jej Niepokalanemu Sercu i od jej nawrócenia w dużym stopniu uzależnione były losy całego świata: pokój lub rozszerzenie się błędów i prześladowania Kościoła.

«Kiedy ujrzycie noc oświetloną przez nieznane światło, wiedzcie, że to jest wielki znak, który wam Bóg daje, że ukarze świat za jego zbrodnie przez wojnę, głód i prześladowania Kościoła i Ojca świętego. Żeby temu zapobiec, przyjdę, by żądać poświęcenia Rosji memu Niepokalanemu Sercu i ofiarowania Komunii św. w pierwsze soboty na zadośćuczynienie. Jeżeli ludzie me życzenia spełnią, Rosja się nawróci i zapanuje pokój, jeżeli nie, Rosja rozszerzy swoje błędne nauki po świecie wywołując wojny i prześladowania Kościoła. Sprawiedliwi będą męczeni, Ojciec święty będzie bardzo cierpieć, wiele narodów zostanie zniszczonych, na koniec zatriumfuje moje Niepokalane Serce. Ojciec święty poświęci mi Rosję, która się nawróci, a dla świata nastanie okres pokoju.»

«Przyszła chwila, w której Bóg wzywa Ojca świętego, aby wspólnie z biskupami całego świata poświęcił Rosję memu Niepokalanemu Sercu, obiecując ją uratować za pomocą tego środka. Tyle dusz zostaje potępionych przez sprawiedliwość Bożą z powodu grzechów przeciwko mnie popełnionych. Przychodzę przeto prosić o zadośćuczynienie. Ofiaruj się w tej intencji i módl się.»

Ojciec Święty Jan Paweł II poświęcił cały świat i Rosję Niepokalanemu Sercu Maryi w 1984 i 1991. Od tego czasu powoli w kraju tym budzi się wiara.

Vassula spotkała w Rosji duchownych Kościoła prawosławnego w październiku 1992. Miała okazję w czasie tej wizyty przedstawić orędzia „Prawdziwe Życie w Bogu”. Są one tłumaczone obecnie na blisko 50 języków, w tym również na język rosyjski, arabski i chiński. Oto kilka wybranych orędzi mówiących o nawróceniu Rosji.

 

ORĘDZIA PODYKTOWANE VASSULI RYDEN

4-5 STYCZNIA 1988

Vassulo, o, Vassulo! Jedna z Moich umiłowanych córek leży martwa! Jedna z twoich sióstr!

– Kto jest martwy, Panie?

Rosja, Moja bardzo umiłowana córka. Pójdź, a Ja ci ją pokażę. PATRZ!

Bóg zaprowadził mnie w duchu na skraj pustyni. Wyciągając Ramię pokazał mi tam Palcem wskazującym moją siostrę: leżała martwa pośrodku pustyni, w gorejącym słońcu, z ciałem w sposób widoczny wyczerpanym przez tyranię. Wydawała się opuszczona nawet w śmierci. Umarła całkiem sama, bez nikogo, kto by ją pocieszył. Gdy ujrzałam tę bolesną scenę, wybuchnęłam płaczem z litości. Gorzko płakałam.

O, nie płacz. Wskrzeszę ją, Vassulo. Wskrzeszę ją dla Mojej Chwały. Ożywię ją tak, jak ożywiłem Łazarza.

– O, mój Boże, zadajesz mi tyle bólu...

Ból, który odczuwasz, jest niczym w porównaniu z Moim. Kocham ją, Vassulo, miej i ty nad nią litość. Nie pozostawię jej martwej, wystawionej na palące wiatry. Vassulo, kochaj twoją siostrę, miej nad nią litość. Idź do niej, kochaj ją, kochaj ją, ponieważ jest tak mało przez wszystkich kochana! Porzuciła Mnie i zwróciła się przeciwko Mnie. Kiedy podrosła i kiedy nadszedł dla niej czas miłości, opuściła Mnie i obróciła się przeciwko Mnie. Zawołałem ją, aby dzielić z nią Mój płaszcz, ale ona odrzuciła to i odeszła. Poczuła się dojrzała i zaczęła uważać, że może żywić się sama. Odwróciła się do Mnie plecami i odeszła. Uciekła jak niewierna małżonka. Moja umiłowana, czy wiesz, co to znaczy stracić córkę? Moje Serce się rozdarło. Płakałem.

Jakby tego nie było dosyć, dumnie i bez najmniejszych wyrzutów sumienia wypowiedziała wojnę Mnie, swemu Ojcu i wszystkim Świętym Męczennikom! Już nie wierzyła we Mnie. Przestała Mnie uwielbiać, we Mnie pokładać ufność i kochać Mnie! Zdawała się zapomnieć o miłości, którą kiedyś dzieliliśmy. Dałem jej synów i córki, lecz w szaleństwie wymordowała Moje dzieci i oddała je szatanowi jako ofiarę całopalną.

Jakby jeszcze tego nie było dosyć, zwróciła się do szatana i zawarła z nim układ, że pozostanie mu wierna i będzie go uwielbiać, jeśli da jej to, czego pragnie. Szatan zgodził się pod warunkiem pozostawienia mu swobody działania. Wtedy odłączył ją całkowicie ode Mnie. Pozwoliła mu przeciąć nasze więzy, a on sprawił, że w nim złożyła swą ufność. W swej perfidii zaprowadził najpierw Moją córkę na trzęsawiska i tam musiała wspierać się na nim. Ze strachu, aby nie zginąć w ruchomych piaskach, poprosiła go, czy mogłaby się na nim całkowicie wesprzeć.

Vassulo, Rosja, Moja córka, uznała za mądre uczynić to samo co Jerozolima, która niegdyś porzuciła Mój Dom, Mój Dom Świętości, stając się córą pozbawioną moralności, składającą swe dzieci jedne po drugich w ofierze. Wzięła Moje Święte Dary i ofiarowała je szatanowi, który przekształcił je w broń. Szatan zaślepił ją swoją chwałą i w tym stanie zaślepienia wyprowadził ją z trzęsawisk, pozostawił jednak na pustyni, aby tam odczuwała pragnienie i umarła. Zawołałem ją, lecz nie chciała słuchać. Jeszcze raz ją zawołałem, lecz nie chciała słuchać Mojego wezwania. Sprowokowała Mnie za to, wzywając swe młodsze siostry, aby poparły jej sposób postępowania. Gdyby się nie zgodziły, zmusiłaby je do tego swym mieczem. Czyż nie powiedziałem: «Wszyscy, którzy za miecz chwytają, od miecza giną»?

Wydzielałem jej chleb, aby potrzebowała Mojego Chleba, lecz ona wolała cierpieć głód, niż karmić się Mną. Wyczerpana i zagłodzona wysłała swoje młodsze siostry, aby w ukryciu naśladowały jej złe dzieła, bo natchnieniem jej próżności była sama Próżność, którą jest szatan. Ponieważ jej ziemie nie przynosiły już dość owoców, aby ją wyżywić, stała się «uzależnioną» od Mojego wroga.

Kiedy Rosja stała się zależna od szatana, jej ziemia stała się nieurodzajna, wtedy on zaproponował jej śmiertelny owoc, który trzyma w zapasie dla tych, których Ja kocham. Owoc ten zabija stopniowo, im więcej się go je, tym bardziej się go potrzebuje, jest śmiertelny, zabija powoli. Karmił ją tym owocem i uśmiercił. Umarła, mając jeszcze ten owoc w ręku.

Vassulo, zaufaj Mi, Ja ją wskrzeszę. Córko, bądź spokojna, nie trwóż się, pozostaw Mi swobodę działania, a wypełnię Moje Dzieła.

 

20 PAŹDZIERNIKA 1992

Daję wam Mój Pokój, Ja jestem Zmartwychwstaniem i zmartwychwstanie zagości wkrótce w Mojej córce, Rosji. Nie bądźcie sędziami jej synów i córek, abym Ja nie musiał was osądzić. Nawet gdyby był pomiędzy wami ktoś doskonały, nadal bylibyście niczym wobec Mojej Doskonałości. Wkrótce Chwała będzie Mi dana w swej pełni, a Rosja dominować będzie świętością nad resztą Moich dzieci. Ja, Pan, proszę was o modlitwy, ofiary i wynagrodzenia, aby wszystkie te rzeczy doprowadziły Moją Rosję blisko Mnie. W jej nędzy ukażę Moje Miłosierdzie; w jej słabości – Moją Moc i Władzę; w jej nicości – wszystko, czym Ja Jestem.

W jej suszy sprawię, że popłyną z niej Rzeki. Wykorzenię w niej wszystko, co nie jest Mną i w tych wolnych miejscach posadzę w niej Moje Łaski. Posieję ziarna Miłości i Pokoju.

Rosjo, nie tak dawno zerwałaś przymierze ze Mną, spaliłaś swe więzy i powiedziałaś: «Nie będę ci służyć!» Teraz dam ci dzieci, które ogłoszą Moje Imię w świętości i powiedzą: «Błogosławiony niech będzie Ten, który przywrócił nam wzrok, dotknął naszego serca. Błogosławiony niech będzie Ten, który zmienił nasz sposób postępowania, uzdrawiając nas.» Wtedy ze Mną w tobie i z tobą we Mnie będziesz żyła i z Naszymi Dwoma Sercami w swoim sercu oddasz Mi zapowiedzianą Chwałę.

Vassulo, Moja oblubienico, z miłości do Mnie módl się o pełne nawrócenie Rosji. Moje dziecko, Ja, Pan, bło­gosławię cię. Nie zapominaj nigdy, że Ja jestem Tym, który kocha cię najbardziej. Moje Serce może zostać wzruszone...

 

13 GRUDNIA 1993

Całkiem na końcu, twoja siostra, Rosja, uczci Mnie i pewnego dnia zostanie nazwana świętą, ponieważ Ja stanę się jej Władcą. Na nowo zamieszka w niej Doskonałość... Tak?

– Panie, teraz właśnie wnika w nią zepsucie...

Spuszczę jej wzrok.

– Nie rozumiem, Panie, w jaki sposób spuścisz jej wzrok?

Bardzo dobrze, więc ci powiem: przez blask Mojej wspaniałości. Przyjdę wtedy i spocznę w jej sercu...

– Panie, ona wciąż żyje w czerni grzechu i w niepokoju.

Ci, którzy poszli w złym kierunku, upadną. Zniszczę Moim Ogniem siły przepychu i pyszni zostaną poniżeni. Pragnę odbudować Mój Dom i zaadoptuję jej synów i córki, aby Mi oddawali cześć. Vassulo, nie bądź tak zakłopotana przez to, że nie rozumiesz. Powiadam ci, twoja siostra Rosja stanie na czele licznych narodów i na koniec otoczy Mnie chwałą. Posłuchaj uważnie i zrozum: Jej pasterze zgromadzą się, podczas gdy gdzie indziej umowy zostaną pogwałcone, podczas gdy gdzie indziej bunt będzie podążał swą drogą, aby usunąć Stałą Ofiarę.

Pasterze Rosji zgromadzą się, aby odnowić Mój Dom, czcząc Stałą Ofiarę, uwielbiając Mnie i oddając Mi cześć. Podczas gdy w ostatnich dniach naród za narodem zboczy z drogi i zdeprawuje się, by wznieść ohydę spustoszenia w Miejscu Świętym, pasterze Rosji zgromadzą się, aby poświęcać ołtarze. I wtedy gdy inni będą oddawać cześć nieożywionej formie, wymysłowi ludzkiej przebiegłości, obrazowi bez oddechu, pasterze Rosji zgromadzą się, uwielbiając Mnie, bowiem Ja, Bóg, zatroszczę się o jej doskonałość. I podczas gdy gdzie indziej z wielką nieżyczliwością marnowane będą wysiłki, aby skrócić dni Moich rzeczników, ponieważ są oni nadzieją tego świata, pasterze Rosji zgromadzą się, aby ochronić Moją Świętą Ofiarę, a Ja, z Mojej strony, w niej umieszczę Mój Tron.

Zjednoczę dla Mojej Chwały wszystkich, którzy noszą Moje Imię. Naprawię ich zwalone ołtarze, ponieważ na koniec wielu z tych, którzy żyją pod Moim Imieniem, stanie po ich stronie. I ci pasterze, jedną ręką i jednym duchem, odbudują Mój chwiejący się Dom. To, co kiedyś zostało wykrzywione, zostanie wyprostowane. I ozdobię Rosję wspaniałymi szatami z powodu jej gorliwości dla Mnie. Postawię jej pasterzy na czele licznych narodów. Wycisnę na niej pieczęć poświęcenia, aby na nowo ofiarowała Mi kadzidło i łagodzącą wonność. To dlatego otoczę jej pasterzy cudami.

«Rosjo, Moja Wierność i Życzliwość uświęci cię. Rosjo, Moja córko, uznaj Mnie całkowicie, a Ja złożę ci przysięgę, że wywyższę twoje potomstwo jak gwiazdy i dam mu święte szaty. Uznaj Mnie całkowicie, Rosjo, a unicestwię wszystkich twych przeciwników. Jeśli Mnie w pełni uznasz, dokonam w tobie nowych cudów, aby wszystkim żyjącym pod słońcem udowodnić Moje Miłosierdzie i Świętość.»

Jestem gotowy ukazać Moje Współczucie dla niej i nie będę zwlekał, jeśli przyjmie Mnie z żarliwością. Nie będę się ociągał z pokazaniem jej, jak Ja, Wszechmogący, potrafię usuwać pyszałków i rozbijać ich anarchiczne berła. Jeśli jednak nad­użyje ona wolności, którą jej dałem, jeśli usunie Mnie z umysłu, choćby tylko na chwilę, pozwolę, by zawładnął nią nieprzyjaciel... Jeśli Rosja nie powróci do Mnie całym swoim sercem i nie uzna Mnie sercem niepodzielonym za swego Zbawiciela, wyślę do niej wielką i mocną armię, a od niej na wszystkie narody, armię, jakiej nikt nigdy przedtem nie widział, taką jakiej nigdy więcej nie będzie aż do najdalszych e­pok i niebiosa staną się czarne, i zadrżą, i gwiazdy stracą swój blask...

«Jestem dziś gotów wynagrodzić cię, Rosjo, za te lata, kiedy cierpiałaś, i mogę jeszcze was wszystkich ustrzec przed pożarem, jeśli Mnie w pełni uznasz. Szukaj dobra, a nie zła. Czy zapomniałaś już o swoim głodzie i pragnie­niu? Odrzuciłem czerwonego smoka i zniszczyłem potęgę jego mocarstwa. Poniżyłem pysznych, otwarłem bramy więzień i uwolniłem więźniów. Obaliłem królestwo czerwonego smoka, który gnieździł się w twoim łonie: tego, przed którym drżała ziemia, przemieniając twój kraj w pole pokryte gruzem. Aby na nowo uczcić w tobie Moje Imię, otworzyłem twoje kościoły, jeden po drugim. Tego dnia wezwałem cię twoim imieniem: ROSJA, abyś się rozradowała i była szczęśliwa. Aby świętować Święto Mojego Przemienienia, w jednej chwili przemieniłem twoje oblicze. Nędza twego ucisku była twoją karą za zbrodnie świata, a teraz czekam, Rosjo, aby ci okazać łaskawość, ponieważ na koniec Mnie uwielbisz.

Mówię ci to: podczas gdy inni będą w trakcie niszczenia, ty będziesz budować. Wtedy gdy wielu upadnie, twoi pasterze podniosą się, jeśli we Mnie złożysz ufność. I podczas gdy niektórzy z Moich, siedzący ze Mną przy stole, zdradzą Mnie okrutnie, ty będziesz tą, która wyciągnie rękę, aby bronić Mojego Imienia, Mojej Czci i Mojej Ofiary. I w ten sposób każdy z twoich grzechów zostanie opłacony. Wtedy będziesz wiernie kroczyć na przedzie i uratujesz twego brata, twego brata, który był żerem Złego. Ty wskrzesisz Kościół w Jeden jedyny i przyjdzie do Niego Sprawiedliwość, by w Nim zamieszkać. Sprawiedliwość przyniesie Pokój i wieczne bezpieczeństwo.

Błogosławiona będziesz, śpiewając Mi uwielbienia, staniesz się bogata z powodu wierności, którą okazałaś swemu Królowi. On stokrotnie ci wynagrodzi i tam – gdzie układy zostały pogwałcone, gdzie prorocy zostali wzgardzeni i zabici, gdzie wiele zniewag zostało posianych i gdzie wiele gróźb zostało wypowiedzianych, dosięgając nieba i wywołując w nim poruszenie – tam, Moja umiłowana, szlachetne głosy twoich pasterzy będą wołać:

«Zbawienie! Kapłani i słudzy Najwyższego, zbawienie jest jedynie w Miłości! Pokój! Pasterze Odbicia Ojca, pokój znajduje się jedynie w Przebaczeniu. Jedność! Bracia Światłości Trzykroć Świętej, która jest Jedną w Trzech, Trzy w Jednej jedynej Światłości, jedność znajduje się tylko w bliskim małżeństwie! Niech nasz Pan Wszechmogący, Niedopokonania, uczyni nas godnymi Swego Imienia. Niech On nas uczyni jednym w Swoim Imieniu. Ojcze Przedwieczny, spraw, byśmy tak w pełni stanowili jedno, aby reszta świata zrozumiała, że to Ty posłałeś Baranka Ofiarnego, aby cię otoczył Chwałą i aby Twoje Imię zostało poznane.» W ten sposób pokonasz Siejącego Podział i naprawisz to, co zostało zniszczone.

Rosjo, twoja rola polega na uczczeniu i uwielbieniu Mnie. Uroczystość ma dopiero nadejść, lecz sposób, w jaki ten Dzień nadejdzie, zależy od ciebie. Nie doprowadzaj do tego, by Twój powrót do Mnie odbył się przez ogień, lecz przez więzy Pokoju.»