Pielgrzymka „Prawdziwego Życia w Bogu”. Przemówienie Vassuli - Turcja, 25 maja 2007: «Rozsądźcie, czy słuszne jest bardziej słuchać ludzi niż Boga?» (Dz 4,19)

Wszyscy wiemy o tym, że Kościół jest jeden i zawsze był jeden, lecz ludzie należący do Kościoła swoimi kłótniami, uprzedzeniami, z powodu swej pychy, a zwłaszcza przez brak wzajemnej miłości doprowadzili do rozłamu. Chrystus, wzburzony, powiedział w jednym z orędzi: „Mój Kościół to Moje Królestwo na ziemi, a Eucharystia jest życiem Mojego Kościoła, tego Kościoła, który ja Sam wam dałem. Pozostawiłem wam jeden Kościół. Gdy tylko odszedłem, gdy ledwie się odwróciłem aby odejść do Ojca, spustoszyliście Mój Dom! Zrównaliście Go z ziemią! A Moje stado błądzi to w lewo to w prawo. Jak długo jeszcze mam pić Kielich waszego podziału, kielich smutku i zniszczenia?”. (14.11.91) Ten lament wydobywający się z ust Chrystusa powinien nas bardzo zastanowić, a poszukiwanie pojednania i jedności musi ogarnąć całe życie Kościoła i stać się naszym głównym celem, bo jest on równocześnie celem Chrystusa. Oto jak damy dowód przynależności do Boga i odpowiedzialności za utrzymanie wiarygodności Kościoła. [link do artykułu]

Przemówienie to zostało wygłoszone przez Vassulę w czasie spotkania, na którym było obecnych 500 pielgrzymów z 59 krajów wraz z kardynałem, arcybiskupem, 9 biskupami, duchowieństwem 18 wyznań. Wystąpienie oklaskiwane było przez obecnych przez 2 minuty, na stojąco. Na ten wyraz poparcia Vassula odpowiedziała zwracając się twarzą do ikon Jezusa i Maryi. Podeszła do nich z głębokim ukłonem i powiedziała z głęboką wdzięcznością: „Dziękuję Wam!”. Przemówienie było potężnym
proroczym wezwaniem skierowanym do chrześcijan wszystkich Kościołów, poruszającym sumienia i domagającym się reakcji. Powinno być rozpowszechniane wszędzie, gdzie tylko jest to możliwe wśród czytelników orędzi „Prawdziwego Życia w Bogu” i przekazywane przez nich dalej: kapłanom, pastorom, biskupom. „Prawdziwe Życie w Bogu” to wezwanie do jedności. Wszyscy żyjący tymi orędziami są odpowiedzialni za jak najszersze rozpowszechnienie książki Unity, Virtue of Love, będącej wyborem tekstów o jedności.